تاريخ : شنبه 8 شهريور 1393
| 20:17 | نويسنده : shahramدر ین مسیر طولانی درخود فرو می روم٬
هر لحظه از خود دور و دورتر مي شوم
و باز هم سكوت ميكنم
درين راهپيمايي طولاني
تو بي اعتنا از كنارم ميگذري
بگذر اين بار هم به نفع تو
من از فراموشی ساخته شده ام
اين است رسم زنده گي
زندگی كه انبوه اي از خاطرات تلخ است
اما همین خاطرات تلخ روزی گفتاری می شوند برای تداوم زنده ماندن.
بهانه ای برای نفس کشیدن...
نظرات شما عزیزان: