تاريخ : 12 آذر 1393
| 9:47 | نويسنده : shahramگاهی که گلوی شاعرانگی ام رو به کویر لبخندت می گیرد،
تو بر سنگفرش چشمهایم قطره قطره جاری.
در شمالی ترین نقطه قلبم،
با تاجی بر سر،
عاشقانه هایم را واژه به واژه به سلطنت می نشینی!
هنگام غروب من می مانم
و تبسم سپیدهایی که به طعم نگاه توست،
شیرین شیرین!
نظرات شما عزیزان: